" بسم رب المهدی... "
خیلے وقت است که بــــــے تابم...
شاید خاصیتِ دلدادگی باشد که مرا این گونه به شُوق کِشانده
و بی تابم کرده ...
خاصیتِ عشق ست که اگر دل دادی : بی تاب می شوی ..
برای یک نــــــگاه ،
یک ســـــــــــــــــــلام ،
یک لــــــــــــــــــــــــــــــــــبخند ،
یک شــــــــــــــــــــــــــــاخه ی گـــــــــــــــل ،
یک دیـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدار و ..
برای قراری عاشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــقانه زیرِ باران ..
برای قدم زدنی رویـــــــــــــــــــــــــــایی در کنارِ دریا ..
برای نفس کشیدن در حوالیِ حضورِ یـــــــار ...
شاید برای اهل زمین کمی باورش سخت باشد که میشود در این زمانه عاشق شد و به پای معشوق ماند و دلدادگی کرد...
شاید برای اهل زمین کمی باورش سخت باشد که می شود
دل به دلداری داد و او را ندید و باز هم برایش عاشقی کرد : عاشقانه ها نوشت و برایش با صدای بلند خواند ..
شاید باورش کمی سخت باشد که میشود عاشق شد و
بی وفایی ندید : اگر عشق ت را به معشوقی زیبارو سپردی و
با عشقش به آسمان ها رسیدی :
مَحال است "شکست " را تجربه کنی یا بی وفایی ببینی ، یا خیانت ..
میدانم باورش سخت است در امروزه زمین که عشق بر
جانت بنشیند و عاشق شوی و معشوقت ترا به عشقی صادقانه بخواند ...
که با او در تمام لحظه ها عاشقانه زندگی کنی و زمان
" کم " بیاوری برای این عشقبازی ها ...
من به این عشق رسیدم ..
قول داده ام تمام اهل زمین را در عاشقانه هایم شریک کنم
تا با هم عشق را " زندگی " کنیم در زمین ..
امضا : آسمان
نظرات شما عزیزان:
